Toen Helena zo’n vier jaar bezig was, kwam de Nederlandse vrijwilliger Marleen Acht haar helpen. Onlangs bezocht Marleen het project opnieuw en ze schreef aan Helena: “Wat mag je trots zijn op dit fantastische project. Ik was diep ontroerd toen ik daar weer rondliep. Wat ziet het er verzorgd uit. Ook al heb ik het in deze coronatijd niet mee kunnen maken in alle bedrijvigheid, ik heb vooral veel warmte en tevredenheid ervaren. Bij vertrek zag ik alle voedselpakketten klaarstaan die die dag verstrekt gingen worden. Wat zou ik graag weer even meehebben willen draaien als er kinderen waren.”
